Me, myself and I

• Geplaatst op 04-08-2014
• door Mirjam Verbaan 
• Categorie: Teamdevelopment 
• Reacties : 1

Een vrij onzinnig spelletje op Facebook (niveau: welke fruitsoort ben jij?) was onlangs de aanleiding tot mooie filosofische bespiegelingen met een aantal medequizers. ” Ik zou niet weten hoe het voelt zonder mezelf, dat heb ik nog nooit meegemaakt” schreef Nelleke. Briljant! Het was voor mij denkvoer voor weken.

Waar we ook zijn, wat we ook doen, onze aanwezigheid heeft altijd invloed op de situatie en op de andere aanwezigen. En daar hoeven we niet eens veel voor te doen, het er zijn is soms al voldoende, met onze energie die we uitstralen. We zijn allemaal radertjes in het grote geheel, onderdeel van een groter systeem. Niemand is een eiland, wij hebben elk invloed op wat er gebeurt in een bepaalde situatie. Of wij die invloed (goed) gebruiken, daar zijn we zelf bij.

Uiteraard geldt dit ook voor teams; Laten we even eerlijk naar elkaar en vooral naar onszelf zijn: kennen we allemaal niet die vergadering waarbij er één iemand is die de sfeer bepaalt en deze tot het nulpunt terugbrengt? En waar we dan na de bewuste vergadering met zijn allen tegen elkaar over klagen? Misschien moeten we onszelf wel de vraag stellen of het inderdaad die ene persoon is die deze invloed heeft. Of laten de overige teamleden het door hun gedrag toe? Nummer een kijkt naar buiten, nummer twee zucht hoorbaar zonder verder een woord te zeggen, nummer drie tekent ijverig poppetjes. En de voorzitter volgt doelbewust de agenda, in plaats van stil te staan bij wat er binnen de groep gebeurt.

Zijn wij ons wel voldoende bewust van de invloed die we kunnen uitoefenen op een situatie, simpel door de medeverantwoordelijkheid te nemen en deze ook te laten zien. Durf op een constructieve manier te zeggen wat het gedrag van iemand met je doet. Hou het bij jezelf, wees oprecht en vooral ook duidelijk.

Je aanwezigheid is sowieso al bepalend voor een groepsproces, of je wilt of niet. Aan jou de keuze op welke manier. Is dat altijd leuk? Nee. Is dat altijd even gemakkelijk? Nee. Maar jouw bijdrage kan wel zorgen voor een kentering in hoe je met elkaar omgaat en wat je van elkaar accepteert,in plaats van ergernis achteraf en met een schouderophalen door naar de volgende vergadering.

Om terug te komen op de wijze woorden van Nelleke: we zullen waarschijnlijk nooit weten hoe het is zonder onszelf, maar we kunnen wel bewust bezig zijn hoe het is met jezelf erbij!!